บทความนี้ผมไม่ได้เขียนเองนะครับ แต่เขียนโดยคุณเคนนี่ ยามาดะ ที่ผมได้รู้จักทาง facebook ในกลุ่ม Artists trying to make a living creating art ตอนที่ผมเอารูปสีฝุ่นไป post ในกลุ่มครั้งแรก คุณยามาดะ เป็นศิลปินที่วาดรูปให้กับ Disney ได้ inbox มาสอบถามพูดคุยกัน เพราะเค้าสนใจว่าทำอย่างไรคนเราจะได้ทำงานในสิ่งที่ตนเองรักและหลงไหล สุดท้ายเค้าเขียนถึงสีฝุ่นลง blog ให้ ผมเลยไปขออนุญาติเค้ามาแปลให้อ่านกันครับ ^ ^
*******
เด็กมหัศจรรย์เป็นกันได้อย่างไร?
ไม่นานมานี้ ผมบังเอิญเจอศิลปินเด็กคนหนึ่งทางเฟซบุค เธอชื่อสีฝุ่น เธอสร้างสรรค์ภาพเขียนสีน้ำและงานประติมากรรมสัตว์ป่าแปลกประหลาด ผมทึ่งกับพรสวรรค์ ความคิดสร้างสรรค์ และการแสดงออกอันเริงร่าในผลงานของเธอมาก ผมประทับใจถึงขั้นที่จะเรียกสีฝุ่นวาเป็นเด็กอัจฉริยะได้เลยทีเดียว ผมเคยเห็นเด็กที่มีพรสวรรค์ขั้นสุดยอดมาก่อนหน้านี้ ผมจำได้ว่าเคยดูเด็กหญิงคนหนึ่งในทีวีวาดภาพดอกไม้ขนาดใหญ่และขายได้เป็นพันๆ เหรียญ ผมสงสัยมาตลอดว่าเด็กคนหนึ่งจะสามารถมีพรสวรรค์มากขนาดนั้นทั้งที่อายุยังน้อยได้อย่างไร ผมจึงติดต่อกับพ่อแม่ของสีฝุ่นเพื่อพูดคุยเรื่องนี้
พ่อของสีฝุ่นอธิบายว่า เธอรับรู้ได้ว่าภาพวาดของเธอเป็นงานที่ดีเพราะพ่อแม่ชื่นชมเธออยู่เสมอ แม่ของเธอจะแขวนภาพวาดบนผนังทันที ซึ่งนี่ช่วยสร้างความมั่นใจให้สีฝุ่น สีฝุ่นเป็นเด็กบ้านเรียน เพราะพ่อของเธอเชื่อว่าเด็กๆ จะเลียนแบบการให้คุณค่าจากผู้คนที่อยู่รายล้อม และพวกเขาได้สอนให้เธอเห็นคุณค่าของศิลปะและความคิดสร้างสรรค์ พวกเขาเชื่อว่าพรสวรรค์ของสีฝุ่นจะไม่ได้รับการพัฒนามากเท่านี้หากเธอไปโรงเรียนปกติซึ่งมักจะให้คุณค่ากับความสำเร็จด้านคณิตศาสตร์ ภาษาอังกฤษและวิทยาศาสตร์
แม่ของสีฝุ่นเองรักศิลปะ เธอจึงสอนเทคนิคต่างๆ ให้สีฝุ่น ผมเห็นวิดิโอที่สีฝุ่นวาดสัตว์ประหลาด (ดูได้จากลิงค์ด้านล่าง) และสิ่งที่ผมสังเกตเห็นก็คือเธอแค่สนุกกับมัน เธอตั้งใจมาก แต่ขณะเดียวกันก็เหมือนกับแค่ใช้สีขีดๆ เขียนๆ เหมือนเธอแค่เล่นกับสีเท่านั้น นี่ช่วยยืนยันความเชื่อของผมที่ว่าศิลปินควรเพลิดเพลินกับงานของตัวเอง ซึ่งก็ใช้ได้กับทุกคนที่กำลังมองหางานในฝัน ถ้าคุณรักสิ่งที่คุณทำ มันจะแสดงออกมาเอง และคนก็จะมองเห็นมันในที่สุด
จากประสบการณ์ส่วนตัว แน่นอนว่าผมไม่ได้เป็นเด็กอัจฉริยะ ผมชอบวาดตัวละครดิสนีย์สมัยยังเด็ก และได้เป็นศิลปินของดิสนีย์ในที่สุด แต่ผมไม่ได้สร้างสรรค์และขายผลงานแบบมืออาชีพอย่างสีฝุ่น ผมคิดว่า ความแตกต่างระหว่างผมสมัยเด็กกับสีฝุ่นคือการที่พ่อแม่ของเธอชื่นชมเธออย่างมากมาย การมีแม่ช่วยเรื่องเทคนิค และการที่พวกเขาสำรวจวิธีการสร้างสรรค์งานด้วยกัน ถ้าคุณมีลูกที่มีพรสวรรค์ จงส่งเสริมให้พวกเขาเขาได้สำรวจพรสวรรค์ของตนเอง และแม้ว่าเขาอาจจะไม่ใช่เด็กอัจฉริยะ แต่เขาอาจค้นพบงานที่เขารักจะทำอย่างแท้จริงก็เป็น
ได้
สิ่งที่สร้างเด็กอัจฉริยะมีอะไรบ้าง?
1. พรสวรรค์
2. ความคิดสร้างสรรค์
3. (ส่วนผสมลับ) ความรักและการสนับสนุนอย่างล้นเหลือจากพ่อแม่
********